14. Gdyby ogień był wodą.

31 sierpnia 2009

Ohayo, kochane Elfiątka. Dziś jest ostatni rozdział wakacyjny i z ogromną przykrością to piszę. Zapowiadają się zmiany w ukazywaniu się notek, ale to od października, więc proszę się nie martwić. Wszystkim zaczynającym rok szkolny od jutra oraz tym, którzy będą to robić dopiero za miesiąc, życzę aby ta przerwa wakacyjna była czymś w rodzaju akumulatora, dla dalszej nauki. Abyście teraz pracowali na szybkich, lecz nie męczących, obrotach. Niech dobre oceny się Was trzymają, a złe oddalają. Dla tych, którzy rozpoczynają życie z innej szkole, życzę zaaklimatyzowania i chęci do dziesięciomiesięcznej pracy. Maturzystom (siąka w rękaw) z kolei życzę, aby nauczyciele, u których przedmiotów zdawać nie będziecie, dali Wam spokój i pozwolili się dobrze przygotować (kłania się w kierunku germanistki). Heh. Niech yaoi będzie z nami.

PS; Miałam ostatnio na oneshota dodać Wam obrazek, ale o nim zapomniałam, więc dodaję teraz ;P http://img269.yfrog.com/img269/9715/yessirzm0.jpg

- Pora na mój plan. – Sato mruknął niebezpiecznie.

Akira zdrętwiał. Bał się, co teraz nastąpi. Gwałt i dotyki z nimi związane, zaczęły powracać i stawać mu przed oczyma. Cała przyjemność uleciała, a zastąpiła je niepewność. W dodatku ta krępująca ruchy, tasiemka...

- Nie, Isamu. Proszę, nie. – szeptał bardzo cicho. Niestety tamten tego nie usłyszał.

- Chyba wolę od przodu. – sarknął i tak, by nie zranić nadgarstków szatyna, przewrócił go na plecy.

- Isamu nie krzywdź mnie! – po pokoju rozszedł się szloch nastolatka.

Blondyn zamarł. Patrzył lekko zamglonym spojrzeniem, na przerażonego Chisato. Nagle poczuł pod wierzchem dłoni, coś chropowatego. Odsunął rękę, a jego oczom okazały się niezabliźnione ranki.

- Do licha... – złotooki aż podskoczył i szybko zszedł z chłopca, stając na podłodze. Wtedy coś sobie uzmysłowił. Podszedł do poręczy łóżka i odwiązał niebieskookiego. W międzyczasie zaczął zbierać swoje rzeczy, ubierając się w nie.

- Co robisz? – szepnął szatyn, zachrypniętym głosem.

- Nie powinienem tu być. Przy mnie tylko cierpisz.

- To wszystko moja wina. – Aki usiadł na krawędzi łóżka.

- Nie. Wybacz mi, odchodzę.

Wokalista poczuł ogromne ukłucie w sercu.

- Nie pozwolę ci! – krzyknął ciut za głośno i podbiegł do drzwi, zagradzając je ukochanemu.

- Zrozum, że przy mnie nie zaznasz szczęścia. Ciągle, w nieumyślny sposób, będę cię ranił. – westchnął.

Szatyn spojrzał na niego uważnie.

- Masz innego? – zadał cios prosto w serce.

- Jak możesz mnie o to posądzać? – Isamu był zszokowany. Z wrażenia, zastygł w połowie wykonywania swoich czynności.

- Więc o co ci chodzi? Nie wiedziałem cię miesiąc, pragnąłem się z tobą spotkać, wylewałem łzy w poduszkę, a ty mi mówisz, że to było na marne? – przez złość, starał się zahamować łkanie.

- Sam przerwałeś! Chciałem zapewnić ci, mocniejszych wrażeń! – blondyn potrząsnął lekko, drżącymi ramionami niebieskookiego.

- To zrób to delikatnie! – Akira nie panował już nad cieknącymi mu po policzkach, słonymi łzami.

***

Kurwa! – Isamu wrzasnął w myślach, niezbyt grzecznie. – Przecież to jasne! „Chcę się zabawić.” Nie mógł mi przecież powiedzieć: „Wiesz, no wybacz, ale nie jestem gotowy na ostry seks, bo mnie kiedyś zgwałcono.” Ja pierniczę, jestem debilem. Nie czas teraz na takie niepotrzebne rozmyślania...Utuliłem go najczulej jak potrafiłem i pozwoliłem mu się wypłakać.

– Kotku, wybacz. To wszystko przez nerwy. Ten miesiąc bez ciebie był koszmarem. Zarywałem noce, by dostać się do tej samej szkoły, co ty i do tego moja siostra... – wzdrygnął się nieprzyjemnie i wetknął nos w szyję chłopca.

- Isamu, proszę cię. Zamień ten ciągły strach, w przyjemność. Tylko tak, by nie bolało. – pisnął, podciągając się drobnymi dłońmi na kark Sato i oplatając nogami jego biodra. Na policzkach widniały zdradzieckie plamy zawstydzenia. Złotooki przycisnął go do siebie, minimalnie zmniejszając uścisk szatyna. Ułożył go wygodnie na łóżku, sam stając obok. Powoli zaczął rozbierać się z koszuli i spodni, które zdążył na siebie nałożyć. Delikatnie i z gracją zawodowego striptizera, wykonywał erotyczne ruchy. Aki patrzył na to z uśmiechem i pożądaniem. Poklepał miejsce obok siebie, zapraszając Isamu do bliższego kontaktu.

Sato podszedł do niego, jak do małego zwierzątka, które w każdej chwili może spłoszyć. Pochylił się nad nim ostrożnie i złożył na jego ustach pocałunek tak lekki, iż niejeden motyl mógłby pozazdrościć tej delikatności. To było coś o wiele piękniejszego, niż promienie światła, odbijające się od rosy na doskonale utkanej przez pająka, sieci. Gdyby można było to do czegoś porównać, z pewnością byłaby to trucizna, a raczej jej idealne przeciwieństwo. Po chwili pocałunek pogłębił się, splatając dwa spragnione siebie języki, w taniec kochanków.

Isamu uśmiechnął się czule i odrywając od chłopca, usiadł tuż za podkulonymi nogami, tworzącymi w górze kąt ostry. Blondyn położył dłonie na jego złączonych kolanach i popatrzył ukochanemu w oczy, z prośbą o pozwolenie. Nie czekał długo, gdyż już po chwili opór znikł, a gitarzysta swobodnie rozchylił jego nogi. Całował jego stopy, kostki i łydki. Lizał wilgotnym językiem wrażliwe miejsca pod kolanami, wywołując salwy śmiechu u samego zainteresowanego. Wreszcie przeniósł się na wewnętrzną stronę ud. Troskliwie dotykał ran i lekko je naciskał.

- Boli? – zapytał, przytulając do nich policzek.

- Gdy ty je masujesz, to nie. – jęknął szatyn, podekscytowany, ale i zauroczony dotykiem.

- To dobrze. – z powrotem zaczął je muskać ustami, doprowadzając chłopca do obłędu. Wcześniej znalazłszy wyrzucony lizak, który, jak się okazało, leżał na fotelu, oblizał się lubieżnie. – Nie jestem taki zły. – mruknął pociesznie. Kiedy Aki sprawiał mu nim przyjemność, kilka białych kropel musiało osiąść na powierzchni.

Złotooki liznął główkę męskości Akiry, wyginając jego ciało w łuk. Jęk przyjemności zamienił się w jęk zawodu, gdyż Isamu powrócił do penetracji ud i pachwiny.

- Weź go. – Chisato syknął z bólu.

Zamiast tego, złotooki włożył w otwór penisa, kawałeczek lizaka, lekko nim stymulując. Gdy poczuł na ręce pierwsze krople białego płynu, które musiały spłynąć po patyczku, wyjął słodki przedmiot i pochłonął całą, sterczącą erekcję, mocno się krztusząc.

Wystarczył sam ruch ciasnych ust, do których wszedł członek, a Akira, szczytując, wytrysnął niczym fontanna. Blondyn połknął prawie wszystko. Prawie, gdyż chłopiec posiadał o wiele więcej spermy, niż Isamu sądził, więc na początku kaszlnął znacząco, a dwie strużki białego płynu, popłynęły mu kącikami ust. Wytarł je wierzchem dłoni.

- Mam kontynuować? – wysapał, nieco ochłonąwszy.

- Tak, proszę. – szatyn szepnął półprzytomnie.

- Odwróć się na brzuch i wypnij. Nie będzie bolało. – dodał, widząc niepewną minę ukochanego.

Aki, niepewnie, ale wykonał polecenie. Po chwili poczuł na swym kręgosłupie coś mokrego. Isamu polizał go, zaczynając od kości ogonowej, a skończywszy na kręgu szyjnym. Następnie wsunął lizak w usta niebieskookiego.

- I co? Smaczny jesteś? – Sato mruknął kusząco.

Odpowiedziało mu zadowolone westchnięcie.

Aki ostatnimi siłami położył przedmiot na stoliku.

- Zdecydowanie wolę ciebie. – parsknął śmiechem. Znów poczuł specyficzny zapach, a kąciki jego ust uniosły się nieznacznie.

Męskość Isamu ociekała olejkiem, ale on jeszcze nie zamierzał zaczynać zabawy. Trącał językiem otwór Akiego, drażniąc go lekko, by po chwili wsunąć go do środka i zacząć rozciągać chłopca.

Chisato pisnął jak dziewczynka i zarumieniwszy się, zacisnął mięśnie.

- Cii, spokojnie. – delikatny dotyk łagodził jego drżące serce. Rozluźnił się i zaczął głęboko oddychać. – A teraz zapytam. Chcesz tego? – głos złotookiego zdawał się poważny i zupełnie nie pasujący do obecnej atmosfery.

- Weź mnie. – wyjęczał szatyn.

- Gdzie? – Isa parsknął śmiechem.

- W krainę rozkoszy.

Sato jedną ręką oparł się o biodro ukochanego, brudząc go olejkiem, a drugą nakierował swój skarb, na wejście ukochanego i jak najwolniej i najdelikatniej, wszedł w niego.

Aki krzyknął krótko, a po policzku spłynęły mu łzy.

- Wybacz. – blondyn pochylił się nad nim i przygryzł płatek jego ucha. – Starałem się.

- Wiem – chwilowe oczekiwanie jego partnera, na przyswajanie go z nowo zaistniałą sytuacją, zaczęło go trapić, więc poruszył biodrami. – Zaczynaj. – ponaglił.

Isamu zagłębił się w nim do połowy, a teraz poruszał sięrytmicznie. Czując, że chłopiec dochodzi, zwolnił.

- I...sa... – wybełkotał tamten.

Złotooki zsunął dłoń, na ponownie gotową do wytrysku, erekcję i zaczął nią poruszać. Gdy Akira doszedł, gitarzysta postanowił zająć się swoją, już mocno domagającą się zainteresowania, męskością. Oparł obydwie dłonie na biodrach Chisato i zaczął akt.

Wchodził, uderzając jądrami o pośladki szatyna, a wysuwa łsię po samą główkę. Poruszył się jeszcze kilka razy i odchylając się do tyłu, wykrzyczał imię ukochanego. Cudem nie opadł na wymęczonego partnera. Wykonał głębszy wdech i wydech, po czym delikatnie ułożył Akirę tak, by mu było wygodnie, czyli bokiem. Następnego dnia, biedak będzie musiał siedzieć na poduszce.

Natomiast Isamu położył się obok szatyna i przygarnął go do siebie, ramieniem.

- Kocham cię, kotku. – szepnął, owiewając ciepłem, zaspaną twarzyczkę.

- Ja ciebie też, ale następnym razem to ty jesteś na brzuchu. – mruknął, ni to obrażony, ni to wykończony aktem miłosnym.

- A więc będzie następny raz! – Sato wręcz promieniał. Przytulił Akiego do siebie i nakrył ich kołdrą. Usłyszeli nagle jeden przeciągły jęk, a minutę po nim, kolejny. – O? Czyżby cała rodzinka miała dziś upojną noc? – zachichotał.

- Nie cała. – w głosie Chisato pobrzmiewał smutek.

- Jutro to się zmieni. – tajemniczość w głosie nastolatka, to mało powiedziane.

Niebieskooki natychmiast wyswobodził się z objęć Morfeusza.

- Co ty wiesz, a ja nie mam pojęcia? – zapytał podejrzliwie.

Iskierki w złotych oczach zamigotały figlarnie., a ich właściciel ruchem ręki pokazał, jak zamyka sobie usta na kłódkę, a kluczyk wyrzuca.

- Mowa jest srebrem, a milczenie złotem, hę? – zaśmiał się szatyn. – Już ja ci te usteczka otworzę. – mruknął niczym kociak i wsunął mu język między wargi. Gdy się oderwał, spojrzał niewinnie na blondyna. – Należy mi się nagroda.

- Chcę byś był tak szczęśliwy i zdziwiony, jak on. – Isamu nie dał się przekonać.

- O ty niedobry! Tydzień bez używania! Tydzień bez seksu! – posunął się do ostateczności. W gruncie rzeczy, sam sprawiłby sobie tym cierpienie...w dolnych partiach.

- Kotuś, proszę, zrozum. – patrzył prosto w niebieskie tęczówki.

- Dobrze, niech będzie. - po chwili zapytał jeszcze – Ale to miłe? Tyle możesz powiedzieć. – wokalista naburmuszył się.

- Tak, to bardzo miłe.

Szatyn odetchnął i kurcząc śmiesznie nos z powodu łaskoczących go, blond włosów, wtulił się pomiędzy bark, a szyję ukochanego. Tak trwali do rana...a raczej godzin przedpołudniowych.

Akemi (12:15)